مهندسی ارزش و برنامه ریزی پروژه برای طراحی گانت چارت به صورت یک طرح پذیرفته‌شده در فعالیت‌های طراحی و اجرایی در بیشتر کشورها تثبیت گردید و رسمیت یافت ، به‌طوری‌که بسیاری از دست‌اندرکاران عرصه‌های اجرایی به‌ویژه طراحان، پیمانکاران و کارفرمایان با مفاهیم و روش‌های فنی مهندسی ارزش آشنا شدند.
تحلیل ارزش به‌صورت یک روش فنی ویژه، در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم صورت گرفت. کار طراحی و تدوین این روش به دستور هری ارلیکر معاون فنی بخش خریدهای شرکت جنرال الکتریک آغاز شد. وی معتقد بود که برخی از مواد و مصالح و طرح‌های جایگزین، که به‌طور ضروری و به علت کمبودهای زمان جنگ به کار گرفته می‌شدند دارای عملکرد بهتر با هزینه کمتر هستند. به دستور او در داخل شرکت و به‌منظور ارتقای کارایی تولید از طریق تأمین مواد ، مصالح و روش‌های جایگزین برای مواد و مصالح پرهزینه ، کوشش همه‌جانبه‌ای به عمل آمد .
در سال ۱۹۴۷ این وظیفه بر عهده لارنس مایلز مهندس ارشد شرکت جنرال الکتریک نهاده شد. مایلز در مورد روش‌ها و فنون موجود به پژوهش پرداخت و از برخی روش‌های مرسوم به‌صورت تلفیقی با روش مرحله‌به‌مرحله خویش برای تحلیل ارزش بهره گرفت. مایلز که مبتکر و بنیان‌گذار مهندسی ارزش به شمار می‌رود، یک روش رسمی را به اجرا درآورد که در جریان آن چندین گروه از کارکنان شرکت، عملکرد محصولات تولیدی شرکت جنرال الکتریک را بررسی می‌کردند.
آنان به اتکای روش‌های خلاق گروهی و بدون افت کارایی محصول، تغییراتی در محصولات شرکت به وجود آوردند و هزینه‌های تولید پروژه را کاهش دادند. روش تحلیل ارزش به‌عنوان یک استاندارد در شرکت جنرال الکتریک پذیرفته شد و به‌تدریج شرکت‌های دیگر و برخی سازمان‌های دولتی نیز این روش جدید را به‌عنوان ابزاری برای کاستن از هزینه‌های خود به کار بستند. این روش جدید، همان مهندسی ارزش بود با آنکه اغلب روش‌های به کار گرفته‌شده در آن روزها تازگی نداشت، بهره‌گیری از فلسفه نگرش عملکردی و کاری نو بود.
در سال ۱۹۵۴ دفتر کشتی‌سازی نیروی دریایی برای مدیریت وظایف، در سال ۱۹۵۶ ستاد مهندسی ارتش و در سال ۱۹۶۱ نیروی هوایی آمریکا به دنبال به‌کارگیری تحلیل ارزش و نتیجه‌بخش واقع شدن این روش در تقلیل هزینه‌ها، به امکانات و توانایی‌های بالقوه آن علاقه‌مند شدند.
عنوان ً تحلیل ارزش ً در این مرحله و به‌منظور تأکید بر جنبه‌های مهندسی به ً مهندسی ارزش ً تغییر یافت. در سال ۱۹۶۲ مک نامارا وزیر دفاع آمریکا، حیثیت و اعتبار خود را بر کارگیری مهندسی ارزش متکی ساخت. مهندسی ارزش عنصر اصلی حرکت در جهت کاهش هزینه‌های دفاعی آمریکا شد. مک نامارا حرکتی بزرگ در طراحی و اجرای سیستم‌های برنامه‌ریزی متکی بر شبکه – review tchnique -pert program evaluation and (روش‌های فنی ارزشیابی و بازنگری برنامه) وcpm– critical path method – (روش مسیر بحرانی) ایجاد کرد و دستور داد تا این روش‌ها در تمام برنامه‌ریزی‌ها و طراحی‌های وزارت دفاع و مدیریت برنامه ها استفاده شود.